چگونه آب روی سطح کره ماه بوجود می آید ؟

0-05-880727-01-01.jpg

ماه همانند اسفنجی بزرگ ذرات باردار را که توسط خورشید ساطع می شوند جذب می کند .این ذرات با اکسیژن موجود در بعضی از دانه های گردوغبار سطح ماه واکنش داده  و آب تولید می شود . این اکتشاف که توسط ابزارESA-ISRO   مدارگرد هندی ماه یعنی همانChandrayaan-1  انجام شده ، نشان می دهد که چگونه آب در سطح ماه می تواند تولید شود .

اندازه گیری ها ی انجام شده این امکان را به دانشمندان می دهد که تصاویری از ماه و سایر اجرام بدون جو در منظومه شمسی به دست آورند . سطح ماه  از ذرات غیر عادی غبار تشکیل شده است .ذراتی  که وارد ماه می شوند بایددرفضای بین گردو غبار موجود در سطح آن به دام بیافتند و جذب آنها شوند . زمانی که این اتفاق برای پروتون ها می افتد انتظار می رود که آنها با اکسیژن موجود در ذرات سنگپوش سطح ماه واکنش داده و هیدروکسیل و آب تولید شود .اخیرا نشانه هایی ازاین مولکولها یافت شده و توسط تیم نقشه برداری  و کانی شناسی سطح ماه(M3) ، گزارش شده است .

 نتایج  SARA  نشان می دهد  که هسته های هیدروژن خورشیدی توسط  ذرات سطح ماه جذب می شوند ، البته قابل ذکر است که همه پروتونها جذب نمی گردند بلکه از هر پنج پروتون ، یکی از آنها به فضا بازمی گردد. درطی این فرآیند یک پروتون ویک الکترون ترکیب شده و تبدیل به اتم هیدروژن می شوند .

باراباش پژوهشگر اروپایی SARA  و همکارانش نمی دانند که چه چیزی موجب این بازتاب ها می شود اما این اکتشاف راه جدیدی  را برای تهیه ی نوع تازه ای از عکس ها فراهم می کند . هیدروژن با سرعت حدود 200 کیلو متر بر ثانیه پرتاب می شود بدون آنکه توسط جاذبه ی ضعیف ماه از مسیر خود منحرف شود .علاوه بر این هیدروژن از لحاظ الکتریکی خنثی است و میدان های مغناطیسی فضا روی مسیر آن تاثیری ندارند ، بنابراین اتم ها در خطوط مستقیم همانند فوتون های نور حرکت می کنند . در این روش هر اتم می تواند به مبدا خود بازگردانده شده و تصویری از سطح تهیه شود وبه این ترتیب مناطقی که بیشترین میزان انتشارهیدروژن را دارند از سایر نواحی روشن ترخواهند بود .

 هرچند ماه یک میدان مغناطیسی کلی  تولید نمی کند اما بعضی از سنگ های روی ماه مغناطیسی هستند و در حال حاضر­ باراباش و گروه او در حال تهیه ی تصاویری هستند تا موارد غیر عادی مغناطیسی درصخره های ماه را پیدا کنند . این صخره ها حبا بهای مغناطیسی را تولید میکنند که مسیر پروتون های فرودی را به سمت نواحی تحت تاثیرشان منحرف می کنند  و باعث تاریک جلوه دادن صخره های مغناطیسی در تصاویر تهیه شده می گردند .

منبع:

www.sciencedaily.com